Gönül Harfine Sevda

Gönlümün en sessiz köşesine
adını yazdım,
bir rüzgârın esintisi gibi —
dokunur geçersin,
ama izini silmez hiçbir vakit.

Bir harf olur adın,
bir hece olur nefesimde.
Kalbimde yankılanan
bir dua gibi durursun.
Ne zaman içim ağrırsa
seninle iyileşir sükûtum.

Yıldızlara anlatırım seni,
gözlerin kadar sessiz,
ellerin kadar uzak.
Ama bil ki
her uzaklık,
yakınlığın başka bir adıdır
gönül dilinde.

Aynalara seni düşürürüm,
bakarken kendime
seni görürüm.
Çünkü sevda,
gönlün yazdığı en derin harftir
ve ben o harfi
hiç silemem.

Geceyi sevdim, sen vardın içinde,
bir tek sen uyumazdın yıldızlarla.
Bir bakışın düşerdi dualarıma,
bir ismin dokunurdu alnıma sessizce.

Sen, kalbimin kıyısına vuran su,
gizli bir baharda açan ilk gül,
sana dair ne varsa içimde,
hepsi şiir oldu, hepsi senden.