Gönül Hanım Şiiri - Murat Gülmez

Adı Gönül dür de soyadı çiçek
Sayesinde olduk evlerde köçek
Bu dert bizleri bir gün bitirecek
Halimizi göresin Gönül hanım

Evimizde rahat yatamaz olduk
Mum gibi eridik gül gibi solduk
Bilmem ki bu evi nereden bulduk
Mahkemeden vazgeç sen Gönül hanım

Mahkemenin celbi evlere geldi
Geldi de bizlerin bağrını deldi
Dostlarım ağladı düşmanlar güldü
Güldür bizleri de sen Gönül hanım

Arsanın sahibi de Şaban Geçer
Uğraşmak içinde bizleri seçer
Bu yalan dünyadan bir günde göçer
Hayır duamızı al Gönül hanım

Mal sahibi mülk sahibi demiş ozanlar
Evlerde kaynıyor ziftli kazanlar
Dünyada onmasın ara bozanlar
Arayı bulalım gel Gönül hanım

Mahkeme mahkeme bizleri yorma
Alçak gönüllü ol sakın kalp kırma
Hatipoğlu vurmuş bir de sen vurma
Yaramız derindir sar Gönül hanım

Garip Murat dertli dertli ağladı
Göz yaşlarım pınar oldu çağladı
Mahkeme kararı yürek dağladı
Ahreti de düşünelim Gönül hanım