Ey gönül! Sevdiğin zaman aklımın acziyetisin.
Ne olur bırak, sermayemsin, sermayemden edersin.
Gezersin beni, benden izinsiz, sinsi bir hoşlukla.
Tanışmıştık ya bunun gibi serap denen boşlukla.
Bin yıl geçse divanelikle, akıldan nasibin yok.
Karnın aç gezersin, gözlerin onun hayaliyle tok.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta