İnsan niye tutar
sevdiğine sımsıkı?
Kırgınlıksa bile elinde,
gözünü kapatır gerçeğe.
Vefasızlık sokar içeri,
ama yüreği hep ısrar eder.
Kördür belki sevgi,
görmez yaraları, acıları.
Yanlışı, hatayı
unutmak ister hep,
kırık kalbin hayaliyle,
hep güzel olanı arar.
Bulamaz gerçekleri,
saklanır umutlar içinde.
Beklerken sevgi,
kendi acısına yenik düşer.
Ama bilmez insan,
gönül gözüyle bakmak kolay değil.
Her dokunuş dostluk olmaz,
her söz iyilik getirmez.
Yine de umutla saklar
saf yanını, kırık kalbini,
belki bir gün anlarsın,
gönül yorgun da olsa sevmek ister.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 23.7.2025 15:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!