Kaynağından coştu yine engin yüreğim,
Sen mi, ben mi boyadık bu kadar rengi?
Elbette vardır bu kâinatın sağlam direği.
Sen misin, ben miyim yaradan’ın dengi?
Uzatmaya gerek yoktur bu arz-ı âlemi.
Öyle bir hâl aldı ki dünya karma karışık.
Yan bakma denir birine versen selamı.
En hafifi; dayak yiyenlere hepimiz alıştık.
Düşün; toplumumuz gerildikçe gerildi.
Buna bizler sindire-sindire alıştırıldık.
Patlarsa bombalar, de ki yere serildik;
Ötekileştirilip sen-ben ile karşılaştırıldık.
Kayıt Tarihi : 11.7.2019 22:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Yükseloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/11/gonul-gozuyle-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!