GÖNÜL Gözü KÖR Olmuş Şiiri - Ramazan Kılıç

Kul kulları sevmiyor,
Hatır gönül sormuyor,
Koca bir ömrü yedik,
Halâ gözler doymuyor.

Kör olmuş kör olmuş,
Gönül gözü kör olmuş,
Dostluk hısım arkadaş,
Akrabalık zor olmuş.

Eli kurumuş vermez,
Gözü kör olmuş görmez,
Ne musibetler görür,
Cahil değil de bilmez,

Kör olmuş kör olmuş,
Gönül gözü kör olmuş,
Nerede vicdan merhamet,
Bulamadım zor olmuş.

Haramla dikmiş bina,
Vicdana yakmış kına,
O kadar zengin olmuş,
Hep bana der hep bana.

Kör olmuş kör olmuş,
Gönül gözü kör olmuş,
İnsan üç ömür sürer,
Dünyalıklar kâr olmuş.

Canlar canlara kıyar,
İblise uyan uyar,
Sonra pişman olur da,
Onu bilmem kim duyar.

Kör olmuş kör olmuş,
Gönül gözü kör olmuş,
Allah melek yaratmış,
Sonra kendi şer olmuş.

Ramazan kötü devir,
Her sözü evir çevir,
Yaşa gez gül eğlen de,
Nasıl geçecek kabir.

Kör olma kör olma,
Gönül gözü kör olma,
Bu dünya yalan amma,
Bir harabe yer olma.

İstanbul 20 07 2011