Gönül Gözü Şiiri - Özdemir Burun

Bak gönül yine sılayı arzular,
Çöllerde susuz kalmış mecnun gibi.
Düşmüş gurbet ellere yanar, döner,
Şu garip gönlüme od düşmüş gibi.

Yolculuk ister uzaya, yıldıza,
Sıla bahane gurbet boşuna,
Aradığı ne yerde ne fezada,
Kendi içerisinde bilmez gibi.

Bak sana gönül gözünle âleme,
Zikreder bütün mahlûkat Rabbine,
Arı Lafzı yazdı bal peteğine,
O Levh-i Mahfuzda okumuş gibi.

Ağaçta türlü türlü meyve biter,
Tadı başka başka insanoğlu yer,
Bak gör içine Lafzı yazmış lifler,
Şimdiden kâğıt kalem olmuş gibi