Gönül Gözü Şiiri - Mansur Ekmekçi

Gönül gözü ile ona yanarsan
Gönül hep yanında var olmak ister.
Elindeki gülde yâri anarsan
Gönül gül dalında har olmak ister.

Gönül ne ten ister, ne de bir beden
Sırrını vermiştir onu var eden
Canı sarmak için ister bir neden
Gönül o yürekte var olmak ister.

Gönül yelkovandır akreple durur
Gâhî sever, gâhî atar savurur
Seveni özlemle yakar kavurur
Gönül bir ateşte hâr olmak ister.

Gönül bir dost ister deruni dilden
Dostun muhabbeti güzel her telden
Yar selamı salsa diyarı elden
Gönül yar aşkında nar olmak ister.

Gönül her zerrede haz verir cana
Candaki tevazu karışır kana
Şahlanan arzular yol verir ana
Gönül kollarıyla sar olmak ister.

Gönül bazen eser deli yel gibi
Duru iken akar coşkun sel gibi
Toros Dağları’nı saran el gibi
Gönül yaylasında kar olmak ister.

Gönül derdi alır, sineye satar
Gamı, kasaveti kedere katar
Sakinin verdiği kadehi atar
Gönül bülbül gibi zar olmak ister.

Gönül bedendeki sevgi ağıdır
Yaşama umudu, aşkın yağıdır
Mutluluk deminde cennet bağıdır
Gönül cennetinde yar olmak ister.