Serveti deniz yurdumda,
Gönül fukarası olduk,
Ne güleriz ne ağlarız,
Duygu fukarası olduk.
Şöhret olur,ünlenir'iz,
Zenginleşir, güçleniriz,
Döner sevgi dileniriz,
Sevgi fukarası olduk.
Ne akıl ne yürek kaldı,
Hastaydı insanlık öldü,
Dine siyaset katıldı,
Ahlak fukarası olduk.
Kovulmadıkça kötülük,
Geri gelmiyor iyilik,
Bizim neyimize beylik,
Elin Kul kölesi olduk.
Bu şehir'i kuran insan,
İçinde kendisi noksan,
Düzene nereden baksan,
Yaşam fukarası olduk.
Celal der'ki,asıl olan,
Hayattır ötesi yalan,
Nimetler edildi talan,
Dünya fukarası olduk.
Kayıt Tarihi : 6.3.2017 03:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/06/gonul-fukarasi-olduk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!