Gönül Eşim Şiiri - Özcan Kurt

Ol sultana eş koşmam sen bilirsin,
Ayrı kalsam, aklımda, her şeyimsin,
Cümle alem hey can, duysun işitsin
Sen benim yarenim, gönül eşimsin.

Okyanusa damla düşüp biriksin,
Gökler yükselsin, denizler düşsün
Yok anladığın gibi değil daha derinsin,
Sen benim yarenim, gönül eşimsin.

Dışım yoksa dışım, içimde içsin,
Sen ruhuma liman, geliş dönüşsün,
Kimse ortak değil öyle bilinsin,
Sen benim yarenim, gönül eşimsin.

Sen ağlayışım sen gülüşümsün,
Mevla'm şahit sen denk gelişimsin,
Sen boşluğa dolan, düşüm ve hissin,
Sen benim yarenim, gönül eşimsin.

İşte gülüm, baştan aşağı ben sensin,
Sen can hayalim fıtrat sebebimsin,
Sen güneşim ayım mevsimimsin,
Sen benim yarenim, gönül eşimsin.

Özvecan'ım sınanırım dile düşürmem,
Beceriksizim, dilsizim değerimsin,
Sen yazgım olan, sevgilimsin
Sen benim yarenim, gönül eşimsin.

Özvecan