Gönül'e Damlalar Şiiri - Semih Eratlı

Güzelliği gördü göz
Gönülle bir oldu öz
Gönül özü pişirdi
Güzel gönül, gönül köz.

Gönül gönlüm içinde,
Gönlüm gönül içinde,
Bir balık olmuş gönlüm,
Yüzer gönül içinde.

Gönüle düştü gönül,
Eline düştü gönül,
Ateş olup dağlandı,
Eridi pişti gönül.

Gönülden bak gönüle,
Köprü kurdum gönüle,
Vuslatı özler iken,
Özüm çıktı gönüle

Yakıp kor ettik gönlü
Aşkla erittik gönlü
Bir süzgeçten geçirdik
Ak ettik kömür gönlü

Gir gönüle gönüle
Tasasız gir gönüle
Bir gönül kucak açmış
Koş gönüle gönüle

Gönül eştir gönüle
Sevgi aştır gönüle
Yarda suret gösterdi
Güzel düştür gönüle.

(20.09.1982)