Gönül düştü aşk oduna
Ocağımı kül eyledi
Ermek için muradına
Gözyaşımı sel eyledi
Hasretiyle yandı sine
Akıl aciz kaldı yine
Sevgilinin menziline
Hayatımı yol eyledi
Bağlandığı kutlu sözdü
Aşkın deryasında yüzdü
Çiçek çiçek hikmet süzdü
Kovanımı bal eyledi
Ümidini tüketmedi
Ferhat oldu ah etmedi
Dikeniyle incitmedi
Gülşenimi gül eyledi
Hoş göründü nice çile
Sona erdi sabır ile
Vird eyleyip aşkı dile
Mizanımı pul eyledi
Nazar etti dıştan öze
Damladı gönülden göze
Elest’teki kutlu söze
Günbeyli’yi kul eyledi
Mahmut Topbaşlı
Kayıt Tarihi : 9.12.2017 19:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!