Gönül durulmaz... Şiiri - Hasan Belek 2

​Gönül bir an durulmaz, akar zaman sel gibi,
Dünü bugün aratmaz, eser acı yel gibi,
Hasret içimde solmaz, taze açan gül gibi,
Ömür dediğin nedir, sırlarla dolu sırdır.

​Kazdağı'ndan bakarım, dumanlı, yüce başa,
Engin denize akarım, vurur dalgamı taşa,
Gözyaşımı saklarım, karışır kuru yaşa,
Gurbet elde dostsuzluk, içte yanan bir közdür.

​Bir dost selamı gelse, uzaktaki illerden,
Gönül yaramı delse, o şifalı dillerden,
Rüzgâr kokunu bilse, esen serin yellerden,
Gönül yarasını saran, o şifalı bir sözdür.

​İlham perisi konar, hecenin kanadına,
Mısralar aşka yanar, dostun güzel adına,
Gerçek şairler anar, şiir lezzet tadına,
Şiirin lezzet tadı, kelamdaki o özdür.

​Geçmişe dalar gözler, arar eski anları,
Kalpte saklanır sözler, canlanır zamanları,
Yüreğim hep bir özler, vefalı insanları,
Geçmişi arayan hep, o vefalı bir gözdür.

​Akçay'ın ufukları, çağırır engine gel,
Martıların şevkleri, der ki efkârını del,
Siler gönül korkuları, uzanan sıcak bir el,
Bu toprağın sevdası, sönmeyen o bir közdür.

​Bu şiir sana gelsin, vefalı, koca çınar,
Gönül bahçene dolsun, en güzel, tatlı pınar,
Yarın dillerde olsun, her mısrası bir yanar,
Hasan'dan sana kalan, o vefalı bir sözdür...

Hasan Belek
12 Eylül 25
Paris