Gönül Dergâhım Şiiri - Habip Altıok

Gönül dergâhıma girdim.
Sordum, seni kim ağlatır?
Cevap geldi tek bir hece,
Gönülü bir gül ağlatır.

Gönül dinlerken köz olur,
Gece gibi gündüz olur,
Zehir gibi bir söz olur,
Gönülü bir dil ağlatır.

Gönül gönüle bilmece,
Gönüller bir olmayınca.
Tüm gönüller sevmeyince,
Gönülü gönül ağlatır.

Gönül yanar gönül diye,
Belki bir gün gelir diye.
Davet eder buyur diye,
Gönülü bir gel ağlatır.

Gönül beni kim ağlatır?
Seni bir acı ağlatır
Belki bir sevinç ağlatır
Bir umut, gönül ağlatır