Gönül derd ile yanmada harâbım,
Ne dermân olur âhımda ne şâbım.
Ne çeşmimde karar var, ne hayâlîm,
Yakıp geçti beni aşkın azâbım.
Gecem gündüzüm oldu bir ocaktır,
Ne söner, ne tükenir bu hicâbım.
Gönül der ki bulur bir gün emânı,
Velî bil ki ebedîdir ıztırâbım.
Sorarsan derdimin aslını, cânâ,
O hicrânın odudur ki şitâbım.
Ateşin gibi yan ey dil, yan ey dil,
Ki âhında nihândır intisâbım.
Kayıt Tarihi : 3.10.2025 02:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönlüm dertle yanıp harap olmuş, Ne ahım derman getirir, ne de gençliğim fayda eder. Ne gözümde huzur var, ne hayalimde, Aşkın azabı beni yakıp geçti. Gecem ve gündüzüm bir ocak oldu, Bu derdim ne söner, ne de tükenir. Gönül der ki bir gün huzur bulur, Ama bil ki ıstırabım sonsuzdur. Ey sevgili, dertlerimin aslını sorarsan, Ayrılığın ateşidir benim coşkum. Ey gönül, ateşin gibi yan, yan! Çünkü bağlılığım gizlidir ahımda.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!