Sen; bir yaz denizinin karşısında bir ağaç gölgesinde
Tedirgin edilmeden uyuyan bir toprak parçasındasın.
Sen; bir bahar sabahında çıplak ayakla koşulan çimlerde
Sıcak bir günün bitimine doğru aniden esiveren serin bir rüzgârdasın.
Sen; istekle ısırılan bir peynir diliminde,
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta