Gönül denen o hane;
Zannetme ki kerhane!
Dersen nasıl bir hane?
Derim; o yer mabettir!
Kalp denilen şu hane;
Sanma kula meyhane!
Diyorsan ki daha ne?
Ora; mülk-ü Samed’dir!
Can denilen bir hane;
Zannetme ki har hane!
Dersen peki ora ne?
Mü’min için cennettir!
Değil asla aşk hane!
Değil bet’e meşk hane!
Madem değil işk hane;
Bu ne yanlış kamettir?
Öyle bilse de herkes;
O sadece bir makes!
Nefs o zaman kısa kes!
Onu bozan namerttir!
Kalp miratken Mevla’ya;
Kem tavırdan et hayâ!
Talip isen evlaya?
O şey, Hakkı davettir!
Abdullah Toroslu
09.05.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 9.5.2013 12:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)