Gönül Çok Çileler Çekti

Aşkı aşkla öğrenirken gönül çok çileler çekti,
Sevgi ekti sevgi verdi ama hiç bitmedi derdi.
Kaçmak kurtuluş olmadı diyar diyar uzaklara,
Yaraya tuzlar bastırdı konakladı dergâhlara.

Pişti gönül dergâhında bin bir cefa çeke çeke,
Sabırsızdı sabreyledi uyku tutmaz gecelerde.
Cahil idi olgunlaştı erdemliler güneşinde,
Arzulardan uzak durdu gitmedi onun peşinde.

Aşk alevi hep parladı kordan ateşi sönmedi,
Ama gönül bu ateşle iç içe yaşam öğrendi.
Sabır duvarları örüp yön verdi sevgi seline,
Sağa sola taşırmadan aktardı tüm yüreğine.