Gönül Çalan Şiiri - Zeynep Saylan Ayşe Kuz

Hani bana sözler, söyledin yalan.
Gönlümü çalansın gönül hırsızı.
Güvenip sade sen, kalbimde kalan.
Gönlümü çalansın, gönül hırsızı

Yalanlarla dolan, kalbimi çalan
Şefkatin ruhuma, mutluluk salan
Acımasızca benden,sevgimi alan
Gönlümü çalansın, gönül hırsızı.

Umutmu vermiştim, katiyen bende
Yeniden doğmuştum, yalnızca sende
Sevmeyi sevilmeyi, buldun bu tende
Gönlümü calansın , gönül hırsızı.

Yanlış anlamışım , sevildim sandım
Günün anlatmıştın, sevindim andım
Gezdirmiştin şehri, inandım kandım
Gönlümü calansın, gönül hırsızı.

Açmıştım kapılar, kalbime doldun
Bağlanmıştım nasıl, bir anda soldun
Hiç tanımadığım, birisi oldun
Gönlümü calansın, gönül hırsızı.

Sözünde yalanmış, bana taşanmış
Beni aramadığın, günü yaşanmış
Saymıyorum adam, yolu aşanmış
Gönlümü calansın,gönül hırsızı

Sesini duyuyor, ruhum çok boş
Görürüyorum uzak, gönülden loş
Göz yaşlarım akar, duygular hoş
Gönlümü calansın, gönül hırsızı.