Dengelerin dengesizleştirildiği,
Dengesizlerin dengelileştirildiği,
Düzenin değiştiği yeni bir toplum size
Adı ne dersiniz?
Den Siz! ...
Ayrılış acıyı da getirince yüreğime
Son öpüştü ferahlatan kalbimi
Arkandan bakarken, gözlerimle beraber
Dudağım ıslak kaldı
Düşüncelerimde yaşarken her anın tekrarını
Seninle gördüm insanlığı, sevgiyi
Güzel dostlarınla zenginliğin içindesin
Ne zaman yalnızlığa düşsem,
Biliyorum ki hep oradasın benimlesin
Aşk neden benden kaçıyorsun ben seni aradıkça
Seni bulmak için aştığım mesafeleri bilemezsin
Hep kaybettim ne yaptımsa olmadı...
Çığlıklarım kalbimin yarımını bulmama yaramadı
Gözyaşlarım mutluluğu hep uzaklaştırdı
İçini yakan sana acı veren o ateş,
Kalbini parçalara acımadan ayıran o ateş,
Etini küllere çeviren ve toprağa karıştıran o ateş,
Bağlandığını dokunuşuyla yok eden o; Ateş...
Sen yaşadın mı hiç o duyguyu
Yerde yatıyor bedenim uzun bir zamandır
Kalkacak dermanı yok
Kaldıracak sevdiği yok
Gün oluyor üşüyor buz gibi soğuklardan
Gün oluyor terlere boğuluyor
Kimi yerlerini kurtlar yiyor
Bir kadın,yürüyen açlıkla boğuşan
üstü başı yırtık sırtında çocuğunu taşıyan
Bir kız kardeşlerine annelik yapan
daha buluğ çağında olan
Yürüyen yollarda çadırlarda geceyi gündüz yapan
Devamlı çile dolduran kadınlar
Galiba ömür boyu hasretlik çekeceğim,
Hep arayacağım o sıcaklığı,
Ve yalnızlığın o dar ve kuytu sokaklarında
bulacaklar cenazemi.
Arkamdan ise kimsesizdi diyecekler
Kimsesizin kimsesiziydi diyecekler.
Ömürler gelir geçer
Yaşanmışlıklar yaşam rotamızı çizer
Nice hasretler tükenir
Zamanları tüketiriz yoklukların getirdiği
boşluklarla birlikte! ...
Sen, sen, sen diye
Özlemin Sıratını Geçtik
Yaşam = Özlem oldu bana
Gülen gözlere güzel sözlere
Seven gönüllere duyduğum.
Çilesiz bir ömre,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!