Gönül bahcesi Şiiri - Nurten Kederoğlu

Gönül bahcemin gülü olabilirmisin
Seslensem beni duyabilirmisin
Kalbim hasretinle yaniyor söndürebilirmisin
Gönlüme giden yolu bulabilirmisin
Beni birazcik olsun sevebilirmisin

Bir tomurcuk gül idim koparildim acamadim
Keklik sandi avci beni vuruldum ucamadim
Yüregimdeki kanayan yarayi saramadin
Kanadi kirik kus oldu kalbim ucamadim
Yarim kaldi askim ne yazikki tamamlayamadim

Bir inattir tutturdun yiktin kalbimi eyledin viran
Ne büyük bir bedel ödettirdin hatam icin inan
Affet firakinla harap etme hemen
Yagmur icin dua ederken tutuldum doluya birden
Ne bülbülüm kaldi bahcemde ne bir gül ne bir fidan

Mecnun yerinde duramaz leylasini cöllerde arar
Kerem dayanamaz hasretine aslisinin askina yanar
Neden canim yanindayimya hala neyi arar
Göremezmi acep benim kalbim onun icin carpar
Gel artik sevgilim gözlerim sade senin icin aglar

Gönülden gönüle giden yollar nedense görülmez
Bahcemde gülüm soldu bülbülüm sustu sesi duyulmaz
Askim ne kadar yücedir bilinmez
Askinin narina yanarim halim nicedir görülmez
Askimin pinari costu bir kere artik durulmaz

Ne olurdu sanki birazcik sevebilseydin
Kalbinde kücücük bir yer alabilseydim
Seni seviyorum gülüm diyebilseydin
Nede cok üsümüstüm isitabilseydin
Askimizla övünebilseydim

Siir_ce / Nurten Kederoglu