Gönül Ateşi Şiiri - Serhat Fidan

GÖNÜL ATEŞİ
Sevmenin tutsaklık olduğunu söylediler
Aşk meşk yalan dediler
Gönlümü yakıp geçtiler
Şu gönül hicranımı dindiremediler.

Gözyaşlarım sel gibi akarken
İçimde ki bu yürek yangınını söndüremediler

Avare avare dolaşır oldum
Gönül yarasına tuz basar oldun
Ne Aşkımdan ödün verdim
Ne de sevdamdan vazgeçtim

Her şeye bir kılıf buldular
Ömrüme yanan bedenim gibi cigara söndürdüler
Ruhuma kezzap sıkıp yaktılar
Bu gönül ateşi akar tutuşturamadılar…
Serhat