Gönül Ateşi Şiiri - Muharrem Çetinkaya

...................taa uzaklara…uzaklarda bir iğdenin dalındaki serçe kuşuna…

(dedim ya gönül yarası bu
çare bulunmaz derler…)
.
((hatırlar mısın;
hani şu yarasına tuz basıp gittiğin
ve
sorgulamadan,yargısız bir infazla
iğde dalına asıp gittiğin
bir yaralı gönül vardı ya
aha şimdi
sancısı
taa şuramda
hiç soğumadı ağrısı
dinmedi sızısı…))
.
umut dediğim bu sancıyı
her akşam gün battığında
bir iğde dalında
minik serçenin yuvasında uyutuyorum
yaktığın gönül ateşinden
kalan korları
sabır ağacımın
gölgesinde soğutuyorum…