Gönül Ateşi Şiiri - Ercan Keskin

Sev sevebildiğince yaz yazabildiğince
Biter mi bu sevda biter mi bu özlem/bu aşk Sayılı günler çabuk geçer mevsimler bahane

Kederli ikindiler gölgesinde sevdalar
Bir başka yakar gönül ateşinde aşkı
Ayrılığın acısı bağlayınca karalar

Ben seni mevsimlere sığmayan aşkla sevdim
Sonsuzluğun tanımı sendin senin hayalin
Sensiz gerçeğin yörüngesinden bile geçmedim

Yalnızlık seninle dopdolu bir evren gibi
Döner dururum ben etrafındaki boşlukta
Parsek parsek uzaktan yansıyan ışığın
Sensin göz kamaştıran inanılmaz sebebi

Sönümlü yıldızlar ki yok olmaktır sonu
Tıpkı ayrılık gibi dayanılmaz ateşi
Çekiminden kurtulan kaybedermiş yolunu
Soğurup yutan ağzı yalım ejderha sanki

Sayısız yıldızlar tartıya gelmez havayla
Mucize ile yoğrulan imkansız düş gibisin
Seni yere indiren sarsılmaz inancımla
İnanılır gerçeğin kalbimdeki izisin

Biter mi bu sevda biter mi bu özlem .../bu aşk
Ömür biter aşk bitmez yolcu yolunda gerek
Sev sevebildiğince böyle mutlusun ancak
Korkmadan sevdaya hesapsız gönül vererek