Gönül Ahu Zarda Şiiri - Kemal Berk

Gönül ahu zar ederken iken
Nasılda öğrendin zalim olmayı
Yaktığın yüreğimi her gün söylerken
Nasılda öğrendin yürek yakmayı
Arkam sıra bakıp gönül yıkmayı â
*
Sanma ki sadece yakarken ben yandım
Yüzüne bakarken yürekten kandım
Ateşi atanı bir melek sandım
Kararan gözlerle hep seni andım
Aynaya bakarken nasılda utandım
*
Verdiğin gül değil dikenmiş meğer
Sanma ki eşşeğe vurduğun semer
Gönülden gönüle bağladım kemer
Boyu büyükmüş amma hala süt emer
Sevdayı bilmeyen seveni teper
*
O yumuşak elleri öpünce
Yollarına türlü güller dökünce
Ayak bağı iplerimi sökünce
Önünde yalvarıp diz çökünce
Huzura erdin mi kül'özünü parça parça bölünce

Kemal'eren/Kemal Berk