Elem deryası gönlüm, hüzünle dolar, taşar,
Koparır derinlerden, estirir fırtınalar.
Ruhuma hüzün verir nağmelerde şarkılar,
Depreştirir derdimi, çağlar da gönül ağlar.
Hep hazandadır ömrüm; ne yaz olur, ne bahar,
Ne açar menekşe- gül, ne yasemin-leylaklar.
Benden değil sendendir, saçıma düşen aklar,
Olmuş hicran pınarı, çağlar da gönül ağlar.
İçimde dalga dinmez, dinmezse fırtınalar,
Esip sarsar ruhumu, sonra bir deprem salar.
Yükselir lavlar gibi, taş kesilir umutlar,
Göz yaşlarım sel olur, çağlar da gönül ağlar.
Kayıt Tarihi : 11.4.2009 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!