Türlü türlü dalda bir yuva verdim
Hiç yarananadım ben sana gönül
Senin için yere gönlümü serdim
Bir dönüp bakmadın sen bana gönül.
Eller diken verdi sana hoş geldi
Ben deste deste gül verdim boş geldi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
