Üzülme gönül! ben avuturum seni
Yalnız kaldığında ben yok muydum yanında
En büyük dediğin aşkların da yok şimdi
Benden başka kim avutur artık seni...
Yalnızlığa alışmalı, yalnızlığa gönül!
Bir gülücükle, açan bir çiçekle
Sevgiliye hasretle avunmalı;
Daima gülümsemeli gönül,
Daima umutlanmalı...
Güzel günlerin olacağına da inanmalı...
Ömür dediğin üç gün değil mi?
Nerden geldim, nereye gidiyorum diye sormalı
Üzülme gönül, ben avuturum seni!
Sen ağladığında ben yok muydum yanında...
(21.09.2010)
Kayıt Tarihi : 20.8.2014 14:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!