Gönül Şiiri - Murat Demir

Gel sevdanın çeşmesine
Yorulursun,inme gönül
Sen bu aşkın teknesine
Boğulursun,binme gönül

Söndürürler ateşini
Her ocakta yanma gönül
Batırırlar güneşini
Düşmanı dost sanma gönül

Vefasızın tarlasına
Yağmur olup yağma gönül
Sevdasızın sevdasına
Bel bağlayıp doğma gönül

Bir dilberin hasretiyle
Derde düşüp ölme gönül
Fıtratının hasetiyle
El ağlarken gülme gönül

Bu hayattır bir gün biter
Yapılmışı yıkma gönül
Her şey gelir her şey geçer
İnsanlıktan çıkma gönül