Kendine gel gönül, gün akşam oldu.
Andığın o günler kırk yıl önceydi.
Her baharda her gördüğün güzele
Yandığın o günler kırk yıl önceydi.
Kendine gel gönül, dönülmez başa,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim