Ağlama ey! Gönül sen doğarken dertliydin,
Ta kalubelada ruhun varken dertliydin.
Dertlerden yapılmıştır çamurundaki maya,
Bunun için ağladın gelirken dünyaya.
Boş yere çırpınıp da mutluluğu arama,
Sen onu bulamazsın mutluluk vardır ama.
Mutluluk senden uzak bir hayaller ülkesi,
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
:) Ümitsizlik de lazım bazen insana :) Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta