Gönül Şiiri - Buruk Sevinç

Bulamadım dünyada sana bir çare
Kimlere küstün de giyidin kare
Bırakmazlar beni gideyim yare
Dertliyim gönül kime küseyim

Kan ağlıyor senin için gözlerim
Ayrı düştüm sevgilimi özlerim
Aşık gibi bu yolları gözlerim
Ağlarım derdime bulamaz derman

Bu suçu kim yaptı yazdılar ferman
Senle konuşmamda var mı bir günah
Talih aldı beni dağlar ardına
Dertliyim gönül kime küseyim

Söylesem derdime inanmaz kimse
Yarin gelip halin nedir demezse
Gönül dalında bülbül ötmezse
Akar gözümün yaşı soran olmazsa

Gözlerimden akan yaşlar sel oldu
İçim yar hasretiyle doldu
Söyle yarim sana ne oldu
Gül gibi yanakların sararıp soldu

Oturur ahbaplarım yanıma
Can tatlıdır kıyamadım canıma
Felek zehir katmış tatlı kanıma
Dertliyim gönül kime küseyim

Daha gidemem ben de sılama
Selam söyle benden nazlı yarime
Bir demet gül de benden nazlıma
Dertliyim gönül kime küseyim