Gönül Şiiri - Ömer Baycan 3

Devran döner, devir değişir.
Yine şarkılar söylersin gönül,
Baktığın o beyaz kağıt buruşur,
Kaybettiğin zamana ağlarsın gönül.

Bu köprüden sen kaç kez geçtin,
Yine sallanarak geçersin gönül.
Ayrılığın şarabını kaç kez içtin,
Şerefine deyip yenisiyle içersin gönül.

Dillenirsin yine suskunluğun biter,
Dağa taşa seviyorum diye haykırırsın gönül,
Sıktığın yumruğun boşlar yeni eller tutar,
Gidenin gelmişine geçmişine saydırırsın gönül.

Bırak buz tutmuş sansınlar seni, gülme yüzlerine,
Vakti gelende sende bir bir çözülürsün gönül,
Yeni yazılar yazarsın sildiğin silgi izlerine,
Yanında olan yar ile yazılır çizilirsin gönül,

Bahar ortaktır tek bir kişi için gelmez,
Sende bu baharlarda çiçek açarsın gönül.
Güneş eli alemi ısıtırken seni yakmaz,
Sıcaklıktan sıkılıp, gölgeye kaçarsın gönül.

İpe un serilmez, kaçak göçek durmuş zaten,
Ancak; yol verdiğinde yolunu bulursun gönül,
Değil mi ki o, seni üç kuruşa yarı yol da satan,
Sende kıymetini bilene kul olursun gönül.
Ömer BAYCAN 13.03.2025