Yüreğine hapsol dedi gönlün çağrısı
benliğim kendinden vazgeçti
hayata dönmekti aşkın elif hali
aşk şarabı gönlü mecnun eyledi
Ayrılığı kendinde buldu gönlün ahı
devrilir tüm teselliler aydınlığı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta