1971- OKUNACAK EN BÜYÜK KİTAP İNSANDIR.
Ayrılık yeli aldı götürdü bizi
Her birimizi ayrı yerlere...
Kurumuş yapraklar gibi savrulduk,
Tutunacak bir dalımız olmadan
Senin gönlünde ben kaldım
Benim gönlümde sen...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
kısa ama anlamlı bir şiir..tebrikler....
Güzel şiirinizden dolayı kutlarım.
Yüreğinize sağlık.
selam ve saygılar...
AYRILIK YELİ GÖTÜRDÜ BİZİ
AYRI AYRI YERLERE
KURUMUŞ YAPRAK MİSALİ SAVRULDUK
TUTUNACAK DAL YOK
GÖNLÜNDE BEN(YA DA ADIM)
GÖNLÜMDE SEN
KALAKALDIK...
(anlatabildim mi bilmiyorum...içindeki öz bu bence ama şiire yakışıklı sözler armağan etmek için biraz daha düz yazıdan kurtarmalaıyız bence bence bence...)
içinizdeki o fırtınayı tutun çekip çıkarın siz bunu yapabileceklerdensiniz....
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta