Gönlümün Tanıdığı Şiiri - Lütfi Avci

Ve sakallarımın içinden geçen rüzgar,
Seni, kulağıma fısıldayacaktı.
Tel tel beyazlıkları,
Gökyüzündeki buluta...

Gönlümün harından küllerini savurarak,
Usulca çalacaktı seni benden.
Ve sakallarımdaki beyazlıkları,
Vicdansızca şakaklarıma...

Yanlış niyetlerimizin kaderinde buluşacaktık.
Filmlerdeki gibi,
Aşkımızın adını verdiğimiz sokaktan geçerken,
Parmağında bir yüzük,
Yanında ismini dahi bilmediğim,
Gözleri, sen gibi bakan bir çocuk...

Göz göze gelecektik
Bir çocuğun kaçamak bakışlarıyla.
Şakaklarımda küllerin,
Küllerinden tanıyacaktın beni.
Ve küllerin,
Tanıdıkça seni...