Gök devrilir hüzün güllerine yel değince
Umarsız kasırgaların dudağı yâre dokunur
Sahne dar gelince repliğini unutanlara
Acının kanatlarına her vedada yalnızlık tutunur.
Mahrem anların hanlarındayım şimdi
Ruhumun faylarında soysuz kibir
Usumun musallasında arsız kahır
Aşk yüreğimin mağrur hoş çakalıdır.
Ah Akdeniz bakışlı yar!
Mor entarinle karşılayacaktın bir gün beni
Yangınla büyüyen umutlar getirecektim sana
Çözerek dizginlerimi, sevdanın harıyla eritecektin yüreğimi.
Ardımda sayısını unuttuğum onca kapı
Kirli sular üzerinde yüzerken bir papatya
Gökyüzüne bakıyorum ve kaybolan güneşe
Yüzünün çizgilerinden geçiyorum aşkın ülkesine.
En zoruydu seni düşünmeyi unutmak
Islak topraklarda bekleyişi eşelemek
Düşlerin ruletine öfkemin şavkı düştü
Erteli bir mevsim göçüydü yaşadığım.
Gönlümün saçaklarında yağmur hıçkırığı
Uzak yalnızlık göçlerinde şimdi masallar
İğde çiçekleri ekmiştim nicedir varlığına
Mor dağlarıma da sıçradı ah yangınlar.
Kayıt Tarihi : 30.9.2013 12:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
( dabılyu serbest oldu hiç tadı kalmamış..)
Çok erken büyümüşüz bir masalın kucağında, Anka kanadına asarken yüreğimizi..
Sanıyorum en fenası da buydu; mor dağların eteklerine düşen yangın..
Şairler; yazar yazar da, değiştiremezler ezeli çizgiyi..Düzeni tekmelerler bir kalemde ama yetişemezler Ulvî kalemin kudretine..
Biraz mistik yanından tutunmak istedim mısralara..Ki biraz daha Kaf dağına uçabilmekti tek gayem...
Şiir mi..? Evet şiirdi..Arayışını sürdüren bir yüreğin serüveni mor dağların eteklerine kadar ulaşmıştı da henüz yolun yarısın da bile değildi..Daha çok yol vardı yürünecek..
Daim sevgiyle...
TÜM YORUMLAR (4)