Gönlümün gönyesi Şiiri - Mert Sarı

Bir şiir daha çizdim gönlümün gönyesiyle
Işık dans ederdi saçlarının gölgesiyle
Kaç kalem kırıldı huzurun ölmesiyle
Kapat düşlerimi gittiğini görmesinler

Bu dilimden kirpik uçlarına yolculuk
Gönül koydum almak için huzur borcumu
Yalın ayak basıyorum sermeye yok çulum
Kapat gözlerini geldiğimi görmesinler

Sanki tenin dik bir uçurumun ensesi
Yürüdükçe kısılmadı iç sesimin hiç sesi
Gerçi gidişinle kalmadı iç sesimin kimsesi
Kapat özümü, özlediğimi görmesinler

Lisanım şiirce, öğrenirsin sevince
Yıldızlara küstüm bulutlara değince
Sensiz bir hayatı banamam ki sevince
Aç gözlerimi, üzüldüğümü görsünler