Gönlümün Efendisi Şiiri - Onur Alp Özdemir

Ey bu gönlümün kırık papatyası
Mahsun bir o kadar şirin yar
Sevgimin senle güzelleşmiş papatyası
Aşkımın filizi gönlümün efendisi

Estim kimi zaman rüzgarlar gibi sert
Aşk ile tanışınca oldu yüreğim dert
Masmavi gök yüzünü delip geçerken
Aşkına ve masum gülüşüne yenildim

Elim varmazdı kağıda kaleme
Yüreğim ağlardı hep sen diye
Mahsun yüreğim her gece ağlardı aşk diye
Bu kalbim seni;
Bir gece değil her gece sevecek seni aşk ile

Esir oldum papatyaları andıran gülüşüne
Çölden bile sıcak gönlüne
Masumiyeti gördüm yüzünde
Aşk ile bakan o hüzün deryası gözlerinde