Gönlümün Ahı Şiiri - Kasım Kobakçı

Fikri, imbiklerden damıttım geldim,
Evreni, bir harfe sığdırdım bildim,
Dört mısra denilen, daracık evde,
Bütün hayatı, anlatırım sandım.
*
Bir kıtaya sığar, sanırsın cihan,
Oysa her kelime, bambaşka bir an,
Ömer Hayyam denen, o bilge söyler,
Anlam, katman katman gizlidir inan.
*
Geceler boyu, ilhamı gözledim,
Mısralar uğruna, aklım gizledim,
Bir anlık parlayan, o eşsiz şimşek,
Gönlüme düşsün, yazayım istedim.
*
Dört satır, ne eksik ne fazla kelam,
En sona vurmalı, en keskin selam,
Az sözle söylersin, en derin derdi,
İşte bu sanata, edilir devam.
*
Bazen felsefeyi, boşa aradım,
Kağıt önümde, öylece karardım,
En parlak düşünce, avcumdan uçtu,
O anın özünü, nasıl kaçırdım.
*
Bu kısa şiirdir, gönlümün ahı,
Onunla bulunur, ruhun sabahı,
Sıkıntım ondan, dermanım yine o,
Hem derdi verendir, hem de devası.