Gönlümse Hep Kuzgun'un kıyısında..

hazindir bu hikayee..
kıyılarında nice balıklar tutmuş..
nice ateşler yakmış..kor ateş karşısı gece yarısı gökte dolunay...
ve ben tütün sarardım..altımda tahta bi iskemle..
bir kelimeyi ilk anlamla bütünleştiren çocuk gibi..
hani uydudan bakılsa muazzam bir arazi üstünde nokta gibi görünen tahta iskemleli çocuk..
yabani tavşanları izlerdim..
gece pişirdiğim balık kokuları sevdasına gelen çevre köylerin köpekleri şaşkınca bakarlardı yüzüme..
hani benle konuşmak isterlerde ilk hecesinde boğazı düğümlenir gibi olurdu..
ahh karabaş..gece beyazı..hırçın..özledim sizi..

yıllar herşeyi geçiştiriyor..

boz bulanık akardı kuzgun deresi..kaderim gibi..
zirvelerden gelirdi..ovalara dağılırdı..
kirlenirdi..kirletilirdi..
ama bilirdi..suyun en temiz yeri kaynağıydı..
petek petek..dirhem dirhem dolardı gece içimize..
yoksun sevdalarımızı çekiştirirdik..
düşünsel tohumlar ekerdik birbirimize..
belki filizlenir diyee..
hani dallanır..budaklanır..
hani kışın sobalarında insanlar yakarda ısınır diyee..
daha bi boy boy..daha bi iri gövdeli..
ama çürüten ağacı..içine giren kurtlardır..derdi bana..
anlamazdım..
ağaçlar ağlaşırdı..
gözyaşlarıyla Kuzgun dahada taşardı..sel olurdu..matem olurdu..

salınarak gelirdi Kuzgun..nice canlı içinde barınırdı..
hepsinin eviydi..annesiydi..gecelerimin prensesiydi..

karanlıkta gezmeyen karanlığı anlatamaz..hain kuytuluklarıda..derdi

Tarsus ile Adana arasında idi..lise yıllarımın konak yeri..
geceleri giderdim kuzguna..balık tutmaksa bahanemdi..
bana çok şey öğretti..

ilk çadırımı onun yamacına kurdum..
ilk şiirimi yazdım..ilk kez yıldızlarla konuştum..
ilk kez Kuzgun'a sarıldım..
ilk kahkaham..ilk neşem..ilk ağlaşım..

yaşam hep suyun kıyısındadır..
gönlümse hep Kuzgun'un kıyısında..

tan ağırmakta...

hoşçakal...