Gönül bir bilmecedir; çözmeye bilek gerek;
Bazan azgın bir nehir,geçmeye yürek gerek,
Bir ipek çilesidir; seçmeye dilek gerek...
Gönül,gönül ah gönül;
Sevda sana taht gönül!
Kah saraylarda yaşar; Başında tacı gönül;
Bazen viranelerde; frakirler harcı gönül;
Kutupta hurma olur,Halepte,karcı gönül...
Gönül,gönül ah gönül,
Kalpler sana taht gönül...
Kah dünyalar tatlısı bir sülün boynu ister!
Kah sımsıcak,vefalı bir ana koynu ister;
Gönlüm cüce olsada,yarini boylu ister...
Gönül,gönül ah gönül;
Rüya sana yar gönül...
Rüyalar ülkesinde sultan olur salınır;
Bir şirin koy gibidir; sahilinde kalınır,
Bazen de girdap olur; Boşluğuna dalınır...
Gönül,gönül ah gönül;
Dünya sana dar gönül...
Kah gül olur açılır,kah dökülen yapraktır;
Kah kaya gibi serttir,kah vefalı topraktır;
Bazen elle tutulur,bazı zaman seraptır...
Gönül,gönül ah gönül;
Kalpler sana taht gönül...
Bir demir kapıdır ki; açıpta giremezsin!
Sonsuzluk kadar uzak,bakıpta göremezsin;
Gönül öyle bir denklem; Bilgiyle çözemezsin...
Gönül,gönül ah gönül,
Uyamam bırak gönül...
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta