Gönlümde Sürgün veren, Filizleri Kuruttun

“ GÖNLÜMDE SÜRGÜN VEREN FİLİZLERİ KURUTTUN “

Kaç kez söyledim sana, gençlik geçiyor diye
Yanımda yok gibiydin, muhtaç iken sevgiye
Lâyık göremedin mi, küçük sıcak ilgiye
Boyun eğilir mi söyle, hiç böyle yenilgiye

*** *** ***
Hani vazgeçemediğin, ekmeğindim, suyundum
Tiryakilik oluşmuş, alışkanlık huyundum
Haklısın doğru çıktı, çünkü dipsiz kuyundum
Mutluluk sergiledim, baştan sona oyundum

*** *** ***
Hayatım tiyatro oldu, bilmem kaçıncı perde
Ağlarken tebessüm ettim, inan ki her seferde
Bir ümitsiz vaka bu, belki ömrüm biter de
Ne sen ne de varlığın, merhem olmaz bu derde

*** *** ***
Mutsuz gecelerimde, hayalinle avundum
Kadere boyun eğdim, hep ben seni savundum
Hiç karşılık beklemeden, hep ben veren yan oldum
Çünkü sen ham bir kelek, bense olgun kavundum

*** *** ***
İçimdeki boşluğu, yanlışlarla doldurttun
Cıvıl, cıvıl renklenen, çiçekleri soldurttun
Sen gençlik ateşimi, çok zamansız durulttun
Gönlümde sürgün veren, filizleri kuruttun

*** *** ***
Bunca haller içinde boş verip, deliliğe de vurdum
Rollere büründüm ben, mutluluğa soyundum
Bir türlü çözemedim, ya sen sen bir keçiydin
Ya da ben, evet evet, ya da ben bir koyundum