Gönlüm ile Kavgam Şiiri - Yunus Öztürk 1

Gönlüm diyorki
Kendimi göremiyorum sizde
Aynalar gibisiniz
Dünyanızda yalancı sizde

Görüyorum kendimi
Kendi gerçeğimi
Kendi yüzümü
Kendi içimde

Eğer
Siz de görebilseydiniz
Sevgimi
O vakit suçlamazdınız
Beni

Sizin dünyanız gibi
Bizim de var dünyamız
Farkımız
Sizlerde olmayan
Yetilerimizdir bizim

Görünmeyenleri görür
Duyulmayanları duyarız

Şu yalan dünyayı
Sizler nasıl apaçık görürseniz
Gerçek olan dünyamızı
Bizler de öyle görürüz

O dünyamı anlatacağım
Anlamak isterseniz
Anlarsınız

İnsanca yaşamak çok mu zor
Neden seçersiniz
Zulmü
İnsanları ezmek kolay da
Ezmemek zor mu
Neden seçiyorsunuz
Hem zoru
Hem kötülüğü
O çifte
Zulmü

Benim de
Bir dünyam vardı
Ormanları yeşil mi yeşil
Akarsuları berrak mı berrak
Şehirleri cennet misali
Işıl ışıl
İnsanları candan dost
Cıvıl cıvıl

Ya şimdi

Her şey yerle bir
Değil yaşanılabilir
Şimdi üzerine
Hayal kurulabilir değil
Sevdiğim için
Gör ne hallerdeyim
Bitip tükendim
Bırak sevginin gerçeğini
Hayalinden bile mahrum
Edildim

Dünyalara değişmezdim
Senden istediğim yari
Ondaki güzellikleri görseydin
Görmek isterdim
Sendeki halleri

İşte
Öyle bir güzele vuruldum
Görünmüş değildir
Eşi emsali

Bu dünyalara
Sığmazlığımla sığarken
Onun sonsuz dünyasında
Bir kum tanesi olup
Kalamadım

Saçının her bir teline
Bin can verirdim
Onda
Bir tek can olamadım

Onunla iken her şey idim
O yokken hiçbir şey oldum

Beni içinde öldürdü
Hissediyorum
Ben onu öldürüp
Aşk katili
Olamıyorum

Bende dedimki
Ey gönül

Yer gök nasıl ayrılmışsa
Sen de gök olmuş
Ayırmışsın kendini beden
Öfkende de
Geride kalmamışsın göklerden

Yağıp gürlemede
Tufanları bırakmışsın geride
Ateşler saçarsın
Uzun çatallı dillerinle
Beni koşar yakalarsın
Yıldırımlarınla

Kavuştuğunda
Yakar da çevirirsin küllere
Rastlanılmış değildir
Öfkelerin böylesine
Lanetler yağdırmaktasın
Göklerden
Tepeme

Bilmezmisin
Ben de can taşırım

Ey gönül
Böyle gelme üstüme

Hem kendi dünyanı
Hem benim dünyamı
Çevirdin cehenneme
Ben çekemiyorken
Zalimlerin zorbaların yükünü

Bu dünyanın yükü üzerine koyarsın
Göklerin yükünü

Beni kötülüğe bulaştıramazsın
Getirsen de bana
Bizim olan yari

Artık
Sen de görüp
Kabullen şu gerçeği

Bitti kalmadı
Tahammülümüzün sınırı
Seninle seçmek zorunda kalırsak
Kötülüğü değil
Seçmeliyiz
Ölümü