Ben aşkın tadına seninle vardım
Bakışın altında eriyen kardım
Seni doya doya içime sardım
Öyle çok sevdim ki kalbim dayanmaz
Öyle çok yaktın ki aşk alevinde
Külümü çıkardın kaldım elinde
Senin aşk rengin var gönlüm evinde
İstemez başka yar gelse boyanmaz
Kokunu alırım gülün içinde
Kalbim adım adım yolun içinde
Yatıp uyusaydım kolun içinde
Bıraksalar beni gönlüm uyanmaz
Sanki bal peteği sende dudakta
Sevginin çiçeği öyle yanakta
Al beni güzelim saçında sakla
Aşkla bekler gönül senden usanmaz
Senle unuturum bildiklerimi
Seninle yaşarım ben ilklerimi
Tutuşup yazsam da dediklerimi
Kağıt kalem bile bu kadar yanmaz
Kayıt Tarihi : 18.1.2015 18:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Gülsoy Göreleli](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/18/gonlum-evinde.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!