Benim vefasız çile dolu gönlüm,
Yok ki konuşacak bir tek sözüm.
Sana boyun bükmekle geçti ömrüm.
Savaşamadım sana yenik düştüm.
Kör oldum hiç bir şey görmüyor gözüm.
Sanki ben hayatta değil ölüyüm.
Ayakta durmamı sağlayan gücüm,
Beni kukla eden bu deli gönlüm.
Şu deli gönlüm nereye giderse,
Bilmem ki kimi görüp beğenirse,
Tanımadığım kişi olsa bile,
Davet eder, eğer keyfi isterse.
Bu gönlüm kapalı kutu gibidir.
Hiç kimse giremez, çünkü kilitlidir.
Açmak için bir anahtar gerekir.
Haberim yok ki anahtar kimdedir.
Kalbim kimi seveceğini bilir.
Çok huysuz ve inatçı bir yürektir.
Bu gönlüm sadece bir kişinindir.
Sahibi de şu an bellidir...
Kayıt Tarihi : 24.10.2006 16:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ruhan Karaelmas](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/24/gonlum-55.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!