Hayat o kadar acı ki yaşamak zorlaştı
Eşim yok tek başıma nefes almak ağırlaştı
Ne yazık ki hayat ışığım yok hevesim buharlaştı
Zannetme ki kahrolası gönlüm yaşlandı
Muhabbet yok, her fırsatta başım taşlandı
Hayat boyu; ne moral bulup ne de başım taçlandı
ben aşkı bir üveyikten satın aldım,yaşım onaltı
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Devamını Oku
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Hayat o kadar acı ki yaşamak zorlaştı
Eşim yok tek başıma nefes almak ağırlaştı
Ne yazık ki hayat ışığım yok hevesim buharlaştı
Zannetme ki kahrolası gönlüm yaşlandı
Gönül hic bir zaman yaşlanmaz bunu yaşayarak insan cözüyor
yaşlanan beden gönül kocamaz derler doğru bir soz
duygulu hüzünlü bir şiirdi tebrk ederim sayın ŞAİR DURDU BEY
saygılar selamlar size
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta