Hayat o kadar acı ki yaşamak zorlaştı
Eşim yok tek başıma nefes almak ağırlaştı
Ne yazık ki hayat enerjim yok hevesim buharlaştı
Zannetme ki kahrolası gönlüm yaşlandı
Muhabbet yok, her fırsatta başım taşlandı
Hayat boyu; ne moral bulup ne de başım taçlandı
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Hayat o kadar acı ki yaşamak zorlaştı
Eşim yok tek başıma nefes almak ağırlaştı
Ne yazık ki hayat ışığım yok hevesim buharlaştı
Zannetme ki kahrolası gönlüm yaşlandı
Gönül hic bir zaman yaşlanmaz bunu yaşayarak insan cözüyor
yaşlanan beden gönül kocamaz derler doğru bir soz
duygulu hüzünlü bir şiirdi tebrk ederim sayın ŞAİR DURDU BEY
saygılar selamlar size
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta