Gönlüm Şiiri - Turan Işık

GÖNLÜM

Dost diye sarılır taşa, toprağa
Kışın kar, borana karışır gönlüm.
Dökülür dertlerim hazanda bağa
Gülün dikeniyle buluşur gönlüm.

Bazısına düşer bağ ile bahçe
Bazısına düşer sınırsız akçe
Bekleme artık ümitle bence
Vakit sona doğru çalışır gönlüm..

Elinde kalmaz taht ile taçlar
Andıkça akıyor gözümden yaşlar
Kaderin cilvesi doğarken başlar
Hayata darılıp, kırılır gönlüm.

Kar yağdı başıma üşür her yanım
"Ömür ölmek için yaşamak" canım
Kapandı çıkmaza girmişken yolum
Alnımda yıllarım buruşur gönlüm.