Gönlüm Şiiri - Taner Nişancı

Türlü türlü oyunların var
Anlayamaz oldum bu halini
Rüzgar, Yagmur, dolu bazen kar
Günesim oldun erittin beni

Haldan hallara geçer oldun
Dillerde söylenen acı söz sensin
Bilmem bu halı nasıl buldun
Sinede top top yanan öz sensin

Kostun, yorulmak ne bilmedin
Sana yetismek zormus anladım
Sırdan bir kerecik sır vermedin
Sırrı bilenler varmıs anladım

Uzak diyarlarda da olsa
Senin dermanını bulacagım
Hayat, çile bezenmis yolsa
Elbet ask ile var olacagım

Renkten renge boyanan sensin
Ask atesinde kavrulan da sen
Yasamayan askı ne bilsin
Sıfatı mahlukattır asksız ten

Askın zehrini yudum yudum
içirdin bana da ses etmedim
Koca acunda tek umudum
Yitirdim yine de pes etmedim

Yerlere göklere sıgmayan
Sen de karar kılmıs müjde olsun
Bir kez olsun gönül yıkmayan
Kamil insan olmus müjde olsun

Gönlüm gönlüm ey deli gönlüm
Çektim senin elinden cefayı
Gönlüm gönlüm divane gönlüm
Ne güldüm ne de sürdüm sefayı