Gönküm Bağ Bozumunda Şiiri - Ahmet Şadi

Güneşle doğan günün ömrü doldu,
Geldi ecel misali akşam,
Bir hayal tufanı kapladı,
Sensiz/ ve sessiz odamı,
Düzelteyim diyorum, dertlerle,
Yüz göz olmuş dağınık masamı,
Bedenim odamda ruhum mecnun,
Hüzün çöllerinde arar leylamı,

Hayaller vefasız ihanette ümitlerime,
Eyvahlarıma cevap veriyor,
Kopan feryatlar içimde,
Hasret gemileri karaya oturuyor,
Gönlümün sahillerinde,
Yüreğimi yanıyor volkanlar gibi,
Düşlerimse hüzün dağlarında,
Titriyor tipilerde,

Hasreti gergef gibi hayalin işler içime,
Haykırsam diyorum boğazıma düğümleniyor kelimeler,
Ses gelmiyor dilime,
Efkarın çıkmazlarında bocalıyorum,
Yetiş ey yar imdadıma/ acı halime,

Bağ bozumu gönlüm,
Anıların yapraklarını sardı hüzünler,
Ayrı dallarda kuruyup gidecek,
Sarmaşık bedenler,
Ümitlerimi kurban ediyorum,
Ödüyorum hayallere bedeller,

Siliniyor duvarlara yazdığım senler,
Derleyip hayalimi başlatıp sana göçler,
Efkarı hayalim sökün çadırları,
Başlasın yare hicret,
Kavuşuruz irem bağlarında olursa kısmet,
Ey gönül erenleri,
Kavuşturun gösterin bir keramet,
Biter her şey dertlerim hüzünlerim ozaman,
Biter ruhumu sarıp sarmalayan,
İçimdeki gam, ve kasavet…/